بر اساس این تجزیه و تحلیل، گزارش دریافته است که تحقق هدف افزایش دمای جهان به میزان دو درجه سانتیگراد - حد ایمنی که بسیاری از کارشناسان مد نظر دارند - نسبت به دوران پیش از انقلاب صنعتی نیازمند کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان 70 درصد در مقایسه با آمار سال 2010 تا اواسط قرن حاضر و دستیابی به انتشار نزدیک به صفر تا سال 2100 است.

افزایش اندک دمای آب اقیانوسی می تواند مهاجرت ماهی ها به آب هایی با شرایط دمایی مناسب تر را به همراه داشته که در نهایت جوامع ماهیگیری را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

بنابر مطالعه جدید دانشمندان که در نشریه "تغییر جهانی و سیاره ای" منتشر شده، اگر تغییرات آب و هوایی با آهنگ فعلی ادامه یافته و گرمایش بیش از سه درجه سانتیگرادی جهان را تا پایان قرن حاضر شاهد باشیم، گسترش گونه های گیاهی در حدود نیمی از جهان تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

PFTBA دارای طول عمر بالایی بوده و از کارایی پرتوافشانی بسیار بالایی برخوردار است. در نتیجه، این ترکیب از پتانسیل گرمایش جهانی بالایی برخوردار است. بنابر محاسبات صورت گرفته، یک مولکول PFTBA در یک بازه زمانی 100 ساله دارای اثر آب و هوایی معادل با 7100 مولکول دی اکسید کربن است.

آثار گرمایش جهانی به احتمال زیاد گسترده و گوناگون خواهند بود که از افزایش خشکسالی ها و سیل های ساحلی تا کاهش برف و یخ در مناطق قطبی را شامل می شوند.

کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از بخش کشاورزی که اغلب کمتر مورد توجه قرار گرفته می تواند به کاهش شکاف انتشار کمک کند. بنابر برآورد پژوهشگران، بخش کشاورزی از پتانسیل کاهش انتشار بین 1.1 تا 4.3 گیگاتن معادل دی اکسید کربن برخوردار است.

همچنان افرادی در جهان هستند که نسبت به مساله گرمایش جهانی تردید داشته و البته تعداد آنها نیز اندک نیست. با این وجود، می توان توجه آنها را به این نکته جلب کرد که 97 درصد دانشمندان فعال در حوزه تغییرات آب و هوایی با این مساله موافق هستند که فعالیت های انسان به طور قطع بر آب و هوای کره زمین تاثیرگذار است.

مطالعه ای که اخیرا در نشریه "نیچر کلایمت چنج" به چاپ رسیده نشان می دهد افزون بر خطرات زیست محیطی مرتبط با افزایش دمای جهان که تا پیش از این شناسایی شده بودند، جابجایی در تغییرات طبیعی شیمیایی آب اقیانوس ها نیز به فهرست مذکور افزوده شده است.

براساس گزارش تغييرات آب وهوايي سازمان ملل متحد اكنون يك ميليون مايل مربع از اقيانوس منجمد شمالي در حوالي قطب شمال از يخ پوشيده شده است كه اين ميزان در مقايسه با سال گذشته 60 درصد افزايش را نشان مي دهد.

در نگاه اول این تصویر ماهواره‌ای جالب شبیه یک منظره بیگانه است اما به گفته دانشمندان آلمانی این تصویر به همراه نمونه‌های دیگر می‌توانند کلید سنجش دقیق تاثیر تغییرات آب‌وهوایی باشند.

محققان مركزهواشناسي آمريكا اعلام كردند كه سرعت گرم شدن زمين در قطب شمال دوبرابر ساير مناطق است.

بررسی جدید دانشمندان از 27 مدل آب و هوایی نشان می دهد آب و هوای جهان به احتمال زیاد شدت گرمایی مشابه با 65 میلیون سال پیش را تجربه می کند. این در شرایطی است که روند این گرمایش بسیار سریعتر از گذشته های دور است.

در این نقشه لکه‌هایی که بیشتر به سمت قرمزی می روند نشان دهنده قسمتهایی است که گرمتر از میانگین گرمای جهانی در آن سال بوده است و لکه هایی که بیشتر به سمت رنگ آبی می روند عکس این قضیه را نشان می دهند.

تغییرات اقلیمی نه تنها با رویدادهای شدید آب و هوایی، ذوب شدن یخچال‌های طبیعی و افزایش سطح آب دریاها در ارتباط است، بلکه می تواند به واسطه‌ی شیوع آسانتر بیماری‌ها، تاثیر قابل توجهی بر سلامتی انسان‌ها، حیوانات و گیاهان داشته باشد.

بنابر مطالعه منتشر شده در نشریه "نیچر"، هزینه‌های ناشی از ذوب شدن یخ‌های قطب شمال و آزاد شدن متان گرفتار شده در آنها می تواند برابر با 60 تریلیون دلار یا حدود بازده اقتصادی جهان در یک سال باشد.

مقدار بسیار کمی از دی اکسید کربن و دیگر گازهای گلخانه‌ای مانند متان و بخار آب می توانند دمای سطح زمین را 33 درجه سانتیگراد گرم‌تر از شرایطی بدون وجود آنها نگه دارند. اما افزایش حدود 43 درصدی میزان دی اکسید کربن توسط ما به معنای آن نیست که دمای زمین نیز به میزان 43 درصد افزایش خواهد یافت.

تا به امروز مطالعات بسیاری در زمینه اثرات گرمایش جهانی صورت گرفته، اما مطالعه جدید دانشمندان نشان داده است پدیده‌ای به نام "سرمایش جهانی" که 116 میلیون سال پیش رخ داد نیز با نابودی حیات دریایی مرتبط بوده است.

- یک مطالعه که به تازگی انجام شده است نشان می دهد که گرم شدن هوای زمین در الگوهای بارندگی تغییراتی ایجاد خواهد کرد بطوریکه خطرات ناشی از بارندگی های شدید و بروز خشکسالی را افزایش می دهد.

بنابر گزارش سالانه مرکز هواشناسی سازمان ملل، سال 2012 در میان گرمترین سال‌های جهان از سال 1850 - زمان آغاز ثبت آمار - جایگاه نهم را به خود اختصاص داده است.

گیاهان گازهایی را آزاد می کنند که پس از اکسیداسیون اتمسفری تمایل دارند به ذرات معلق چسبیده و اندازه آنها را به قدری بزرگ می کنند که توانایی بازتاب نور خورشید را دارند. همچنین، این ذرات می توانند به عنوان ماده تشکیل دهنده اولیه ریز قطره‌های ابر عمل کنند.